Με κάθε μεγαλοπρέπεια τελέσθηκε σήμερα, Κυριακή των Βαΐων, η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον στολισμένο με φοίνικες και βάγια Ενοριακό Ναό Τιμίου Σταυρού της Κωμοπόλεως Σ.Σ. Μουριών Κιλκίς, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίου.
Ευσεβείς πιστοί όλων των ηλικιών υπερεπλήρωσαν τον περικαλλή Ιερό Ναό για να γιορτάσουν την θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, και από εκεί να εισέλθουν στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του προς το πυκνό εκκλησίασμα με επικεφαλής τον Αντιδήμαρχο Κιλκίς κ. Θεμιστοκλή Κοσμίδη και τον Πρόεδρο της Κοινότητας κ. Φωκά τόνισε ότι σημερινή Κυριακή των Βαΐων προκηρύσσει την ανάσταση του Χριστού, που θα εορτάσουμε την επόμενη Κυριακή. Γι’ αυτό, είπε, και ο ιερός Χρυσόστομος την ονομάζει «πρόδρομο» της Κυριακής του Πάσχα. Όλες οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, μιλώντας για τον Μεσσία, τον παρουσιάζουν ως τον βασιλιά του Ισραήλ. Ο Χριστός γνωρίζοντας αυτό, αλλά και τις προσδοκίες του λαού, θέλει να δώσει τις σωστές διαστάσεις και ερμηνείες όλων αυτών των προφητειών. Με τις κινήσεις Του θέλει να δείξει ότι αυτός είναι ένας διαφορετικός «βασιλιάς» και ότι η δική Του βασιλεία δεν μοιάζει με τις βασιλείες του κόσμου τούτου.
“Εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα ως βασιλέας, χρησιμοποιώντας σύμφωνα με την προφητεία ένα γαιδουράκι, δείχνοντας έτσι ταπείνωση και ένα νέο ήθος για ένα βασιλιά. Δεν φοράει λαμπρά ενδύματα, αλλά έναν άραφο χιτώνα. Δεν έχει στρατιώτες και φρουρούς γύρω Του, αλλά λίγους μαθητές και μαθήτριες, ανθρώπους της καθημερινής βιοπάλης. Δεν κάθεται σε βασιλικό άρμα που το σέρνουν πολλά άλογα, σύμβολο ισχύος και δύναμης, αλλά κάθεται «επί πώλου όνου». Σπάει έτσι όλα τα κατεστημένα της εποχής του. Τα κριτήρια όμως του κόσμου που τον επευφημεί είναι πολύ μακριά από τα δικά Του και το ζητούμενο του κόσμου τούτου, πολύ μικρό σε σχέση με το έργο που έρχεται να επιτελέσει. Γι’ αυτό και δεν γοητεύεται από τις επευφημίες και τα «ωσαννά», αλλά αφήνοντας τα πίσω, πορεύεται «προς το εκούσιον πάθος» πάνω στο Σταυρό, που θα γίνει ο θρόνος της βασιλείας Του. Ο Χριστός αδελφοί μου είναι ένας αλλιώτικος βασιλιάς. Είναι ένας βασιλιάς που θα θυσιαστεί για να σωθεί ο λαός Του.
Την ίδια στιγμή η υποδοχή λαμβάνει και εσχατολογική διάσταση καθώς, ο Χριστός είναι ο αναμενόμενος ανά τους αιώνες Μεσσίας και βασιλιάς του Ισραήλ που έρχεται, όχι για να φέρει πολέμους και διαμάχες, όπως οι κοσμικοί βασιλείς, αλλά για να φέρει την ειρήνη και την σωτηρία στο λαό του. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης ωστόσο σημειώνει και παραδέχεται, ότι οι μαθητές δεν κατανοούσαν ακριβώς το νόημα των γεγονότων που συνέβαιναν στο Δάσκαλό τους εκείνη τη στιγμή, αλλά το αντιλήφθηκαν μετά την Ανάστασή Του «Ταύτα δε ουκ έγνωσαν οι μαθηταί αυτού το πρώτον, αλλ’ ότε εδοξάσθη ο Ιησούς» (Ιωάν.ιβ΄,16). Η Ανάσταση είναι η πραγματική δόξα του Χριστού.
Οι Ισραηλίτες υποδέχονται τον Χριστό ως Μεσσία, σε λίγες μέρες όμως θα κραυγάζουν οι ίδιοι έξω από το Πραιτόριο «άρον άρον σταύρωσον αυτόν». Και τούτο διότι οι περισσότεροι εκείνο τον καιρό, περίμεναν κάπως αλλιώς το Χριστό. Αλλά και σήμερα ακόμη, για πολλούς ο Ιησούς δεν είναι παρά ένας κοινωνικὸς επαναστάτης, που αντιτάχθηκε στη βία και στην κοινωνικὴ αδικία. Το καίριο όμως ερώτημα που τίθεται στον καθένα από μας είναι το «τι είναι για μας ο Χριστὸς»; Η απάντηση είναι και πρέπει να είναι μία, ότι ο Χριστός είναι ο Υιὸς του Θεού, που έγινε άνθρωπος για χάρη μας, με σκοπό να μας κάνει κατά χάρη Θεούς. Πέθανε πάνω στο Σταυρὸ, ετάφη και ανέστη, για να αναστήσει όλη την ανθρωπότητα την οποία και ανασταίνει έκτοτε συνεχώς μέσα στο σώμα της Εκκλησίας Του.
Αγαπητοί μου, η Εκκλησία με ποικίλους τρόπους μας μυσταγωγεί στο μυστήριο της υπέρτατης θυσίας, εισάγοντάς μας στη Μεγάλη Εβδομάδα. Κέντρο όμως της όλης μυσταγωγίας των ημερών αυτών είναι πάντα ο Νυμφίος Χριστός. Στις ακολουθίες της Εκκλησίας μας θυμόμαστε τα γεγονότα του παρελθόντος. Αυτά όμως μέσα στον λειτουργικό χρόνο της λατρείας μετατρέπονται σε παρούσα πραγματικότητα και καλούμαστε όλοι να συμμετάσχουμε σ’ αυτά ως μάρτυρες τούτων”.
Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: “Ζούμε σ’ ένα κόσμο, κάτω από κυβερνήσεις που έχουν απαρνηθεί το Θεό και ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους, φυλάγοντας ζηλότυπα την εξουσία και τη δύναμή τους. Δεν υπάρχει τόπος σ’ ένα τέτοιο κόσμο για την αγάπη, το φως και τη χαρά του Θεού. Αυτή όμως τη μοναδική μέρα του χρόνου, κρατώντας όλοι σήμερα τα βάγια στα χέρια και ψάλλοντας το «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», μαρτυρούμε στους εαυτούς μας αλλά και στον κόσμο ολάκερο, ότι η Βασιλεία του Χριστού ζει, δεν πέθανε, δεν αφανίστηκε.
Φωνάζουμε στον Κύριο της δόξης «είσαι ο μόνος Κύριος, είσαι ο μόνος μας Βασιλιάς! Γνωρίζουμε και πιστεύουμε και βεβαιώνουμε πως αυτή η βασιλεία της αγάπης Σου θα νικήσει την αμαρτία, θα νικήσει το κακό, θα νικήσει και αυτόν ακόμα τον θάνατο»! Με αυτές τις σκέψεις ευλογημένοι μου χριστιανοί, ας γίνει το φετινό Πάσχα διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα. Ας γίνει ένα πέρασμα σε καλύτερους κόσμους, ένα πέρασμα σε πιο πνευματική ζωή, ένα πέρασμα στο χώρο της Εκκλησίας συνειδητά και όχι εθιμοτυπικά , ένα πέρασμα στ πραγματικά μέτρα του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Χριστού! Χρόνια σας πολλά και καλή Ανάσταση!”.
Την ίδια στιγμή η υποδοχή λαμβάνει και εσχατολογική διάσταση καθώς, ο Χριστός είναι ο αναμενόμενος ανά τους αιώνες Μεσσίας και βασιλιάς του Ισραήλ που έρχεται, όχι για να φέρει πολέμους και διαμάχες, όπως οι κοσμικοί βασιλείς, αλλά για να φέρει την ειρήνη και την σωτηρία στο λαό του. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης ωστόσο σημειώνει και παραδέχεται, ότι οι μαθητές δεν κατανοούσαν ακριβώς το νόημα των γεγονότων που συνέβαιναν στο Δάσκαλό τους εκείνη τη στιγμή, αλλά το αντιλήφθηκαν μετά την Ανάστασή Του «Ταύτα δε ουκ έγνωσαν οι μαθηταί αυτού το πρώτον, αλλ’ ότε εδοξάσθη ο Ιησούς» (Ιωάν.ιβ΄,16). Η Ανάσταση είναι η πραγματική δόξα του Χριστού.
Οι Ισραηλίτες υποδέχονται τον Χριστό ως Μεσσία, σε λίγες μέρες όμως θα κραυγάζουν οι ίδιοι έξω από το Πραιτόριο «άρον άρον σταύρωσον αυτόν». Και τούτο διότι οι περισσότεροι εκείνο τον καιρό, περίμεναν κάπως αλλιώς το Χριστό. Αλλά και σήμερα ακόμη, για πολλούς ο Ιησούς δεν είναι παρά ένας κοινωνικὸς επαναστάτης, που αντιτάχθηκε στη βία και στην κοινωνικὴ αδικία. Το καίριο όμως ερώτημα που τίθεται στον καθένα από μας είναι το «τι είναι για μας ο Χριστὸς»; Η απάντηση είναι και πρέπει να είναι μία, ότι ο Χριστός είναι ο Υιὸς του Θεού, που έγινε άνθρωπος για χάρη μας, με σκοπό να μας κάνει κατά χάρη Θεούς. Πέθανε πάνω στο Σταυρὸ, ετάφη και ανέστη, για να αναστήσει όλη την ανθρωπότητα την οποία και ανασταίνει έκτοτε συνεχώς μέσα στο σώμα της Εκκλησίας Του.
Αγαπητοί μου, η Εκκλησία με ποικίλους τρόπους μας μυσταγωγεί στο μυστήριο της υπέρτατης θυσίας, εισάγοντάς μας στη Μεγάλη Εβδομάδα. Κέντρο όμως της όλης μυσταγωγίας των ημερών αυτών είναι πάντα ο Νυμφίος Χριστός. Στις ακολουθίες της Εκκλησίας μας θυμόμαστε τα γεγονότα του παρελθόντος. Αυτά όμως μέσα στον λειτουργικό χρόνο της λατρείας μετατρέπονται σε παρούσα πραγματικότητα και καλούμαστε όλοι να συμμετάσχουμε σ’ αυτά ως μάρτυρες τούτων”.
Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: “Ζούμε σ’ ένα κόσμο, κάτω από κυβερνήσεις που έχουν απαρνηθεί το Θεό και ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους, φυλάγοντας ζηλότυπα την εξουσία και τη δύναμή τους. Δεν υπάρχει τόπος σ’ ένα τέτοιο κόσμο για την αγάπη, το φως και τη χαρά του Θεού. Αυτή όμως τη μοναδική μέρα του χρόνου, κρατώντας όλοι σήμερα τα βάγια στα χέρια και ψάλλοντας το «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», μαρτυρούμε στους εαυτούς μας αλλά και στον κόσμο ολάκερο, ότι η Βασιλεία του Χριστού ζει, δεν πέθανε, δεν αφανίστηκε.
Φωνάζουμε στον Κύριο της δόξης «είσαι ο μόνος Κύριος, είσαι ο μόνος μας Βασιλιάς! Γνωρίζουμε και πιστεύουμε και βεβαιώνουμε πως αυτή η βασιλεία της αγάπης Σου θα νικήσει την αμαρτία, θα νικήσει το κακό, θα νικήσει και αυτόν ακόμα τον θάνατο»! Με αυτές τις σκέψεις ευλογημένοι μου χριστιανοί, ας γίνει το φετινό Πάσχα διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα. Ας γίνει ένα πέρασμα σε καλύτερους κόσμους, ένα πέρασμα σε πιο πνευματική ζωή, ένα πέρασμα στο χώρο της Εκκλησίας συνειδητά και όχι εθιμοτυπικά , ένα πέρασμα στ πραγματικά μέτρα του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Χριστού! Χρόνια σας πολλά και καλή Ανάσταση!”.
