Στον περικαλλή Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους Μαυρονερίου ιερούργησε την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2025 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος, τιμώντας προερτίως την μνήμη του Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, του αείφωτου λύχνου της οικουμένης που έλαμψε στον κόσμο διά του Μαρτυρίου του και πρεσβεύει για όλους όσοι προσέρχονται να προσκυνήσουν στη χάρη του και επικαλούνται το όνομά του.
Το Μαυρονέρι, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη του Κιλκίς, αποτέλεσε τον προτελευταίο σταθμό της πρόσφατης επίσκεψης του Παναγιωτάτου Οικ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου τον περασμένο Σεπτέμβριο, όπου και εγκαινίασε το νέο Πολιτιστικό και Πνευματικό Κέντρο της Ενορίας.
Τον Σεβασμιώτατο στο Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας πλαισίωσαν ο Παν. Αρχιμ. π. Ευγένιος Ιωάννου, Εφημέριος, ο Αρχιδιάκονος π. Φιλόθεος Τσαμπαζάκης και ο Διάκονος π. Μεθόδιος Γεωργιάδης.
Κατά τον λόγο του, ο σεπτός Ποιμενάρχης του Κιλκίς αναφέρθηκε στην έναρξη του Τριωδίου, μιας περιόδου ασκήσεως και αυτογνωσίας, με γνώμονα την παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στη ζωή ενός εκάστου.
Η περίοδος αυτή πήρε το όνομά της από το ομώνυμο λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας, το «Τριώδιο», στο οποίο περιέχονται κανόνες του όρθρου με τρεις μόνο ωδές, αντί για εννέα. Η χρήση του βιβλίου αυτού ξεκινά σήμερα και ολοκληρώνεται το Μεγάλο Σάββατο. Η τρέχουσα εβδομάδα λέγεται «προφωνήσιμος», καθώς μας προαναγγέλλει τον ερχομό της Μεγάλης Σαρακοστής και έχει κατάλυση εις πάντα.
Επικεντρώθηκε στην αναγνωσθείσα Ευαγγελική Περικοπή, η οποία περιγράφει δύο εικόνες αντίθετες, αλλά πολύ διδακτικές, λέγοντας χαρακτηριστικά:
Η Περικοπή που ακούσαμε μας δίνει πολλά και μεγάλα μηνύματα. Μας μιλά για την ταπείνωση και την υπερηφάνεια, για την πνευματική επάρκεια και ανεπάρκεια, για το περιεχόμενο μιας καλής ή κακής προσευχής. Για την παρουσία δύο τύπων ανθρώπων μπροστά στο Θεό, την ώρα της προσευχής. Για την πεποίθηση του ενός και την αυτογνωσία του άλλου. Ο ένας Φαρισαίος και ο άλλος Τελώνης. Και οι δύο ξεκινούν για ένα κοινό σκοπό, αλλά καταλήγουν σε αντίθετα αποτελέσματα.
Ο Φαρισαίος ανήκει στη τάξη των ανθρώπων της πίστεως. Τηρεί το νόμο και τους προφήτες και θεωρείται καλός και άγιος. Είναι όμως υποκριτής. Εκμεταλλεύεται τη πίστη και την ευσέβεια του λαού. Σταματάει στη μέση του ναού και προσεύχεται μεγαλόφωνα, για να τον καμαρώνουν. Η προσευχή του είναι ένας έπαινος της φαινομενικής αρετής του. Δεν απευθύνεται στο Θεό, αλλά στον εαυτό του, στο αυτοείδωλό του. Ταυτόχρονα είναι και μία κατάκριση για όλους τους άλλους και ιδιαίτερα για τον Τελώνη. Έχει την πεποίθηση, ότι είναι δίκαιος και σωστός απέναντι στο Θεό και στους ανθρώπους.
Ο Τελώνης εξασκούσε το επάγγελμα του φοροεισπράκτορα, που σήμαινε καταπίεση, εκμετάλλευση και αδικία. Είναι σκυμμένος κάτω από το βάρος των ενοχών του. Συναισθανόμενος την ψυχική του κατάσταση είναι περίλυπος και δεν σηκώνει τα μάτια ψηλά, αλλά χτυπά το στήθος του δυνατά με τα χέρια του και συλλογιζόμενος τα λάθη του και τις αδικίες προς τους άλλους καταφέρνει μόνο να ψελλίσει « Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» (Λουκ. ιη’, 13). Ο Τελώνης με την συνεχή ταπεινή προσευχή του και με την όλη του συμπεριφορά μέσα στον ναό μάς δείχνει το μεγάλο του σεβασμό στο Θεό, μας δείχνει τη μεγάλη του πίστη και την αυτογνωσία του. Δεν ασχολείται με την συμπεριφορά και τις αμαρτίες των άλλων. Παραμένει προσηλωμένος στην αυτοκριτική του εαυτού του. Για τους άλλους προσεύχεται καλοπροαίρετα και τους θεωρεί καλύτερους από αυτόν ενώπιον του Θεού. Έτσι, ζώντας στην κατάσταση της ταπείνωσης και της απλότητας, οδηγείται με την χάριν του Θεού στην καταξίωση και στη δικαίωση.
Και οι δύο αυτοί τύποι ανθρώπων, αγαπητοί μου, χαρακτηρίζουν τις ανθρώπινες κοινωνίες όλων των εποχών. Οι Φαρισαίοι και οι Τελώνες κάθε εποχής λερώνουν και αμαυρώνουν την κοινωνία με αδικίες και υποκρισίες, με βιαιότητες και απάτες. Το μήνυμα της παραβολής είναι η προσευχή με ταπείνωση. Ο άνθρωπος πρέπει να προσεύχεται με συντριβή και να διακατέχεται από ταπεινότητα για να είναι άξιος να δεχτεί το θείο έλεος».
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι προσευχή είναι ο μυστικός διάλογος μεταξύ ανθρώπου και Θεού και έχει ως αρχή το συναίσθημα της μηδαμινότητας του ανθρώπου έναντι της υπεροχής του Θεού. Η προσευχή σε συνδυασμό με την πίστη υποδηλώνει τη στενή σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου, τη σχέση πατέρα και παιδιού. Η συναίσθηση της αμαρτωλότητας οδηγεί τον άνθρωπο στη συντριβή και τη μετάνοια. Η στάση μας κατά την ώρα της προσευχής εκφράζει την ποιότητα της προσευχής μας. Μια στάση που την διακρίνει η ευλάβεια, το δέος και η συντριβή, βοηθά να κοινωνήσουμε πραγματικά και ουσιαστικά με τον Κύριο. Μας υπενθυμίζει ότι στεκόμαστε μπροστά στο Θεό και συνδιαλεγόμαστε μαζί Του.
Ολοκληρώνοντας τον λόγο του επεσήμανε: «Η σημερινή παραβολή μας διδάσκει, ότι μόνο μέσα από την ειλικρινή μετάνοια και ταπείνωση, θα μπορέσει ο άνθρωπος να υψωθεί αληθινά και να δικαιωθεί από το Θεό, καθότι όπως τονίζει ο Κύριος «πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται» (Λουκ. ιη’, 14)».
Τέλος, παρουσίασε τις αρετές που κοσμούσαν τον Προστάτη και Έφορο του Μαυρονερίου Άγιο Χαράλαμπο, αυτές της πραότητας, της ταπείνωσης και της γνήσιας προσευχής, από τις οποίες αντλούσε λάμψη και χαρά στη ζωή του, ευχόμενος το αυτό για όλους τους Χριστιανούς της Ενορίας και της ευρύτερης περιοχής της Πικρολίμνης!