Στον Ενοριακό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μέσων Αποστόλων Κιλκίς, ιερούργησε σήμερα Κυριακή ΙΓ’ Λουκά, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος.
Τον Σεβασμιώτατο υποδέχθηκαν ο Οικ. π. Ευάγγελος Μαυράκης, και ο Παν. Αρχιμ. π. Παΐσιος Αζμανίδης, ο οποίος από την πρώτη του μηνός Δεκεμβρίου αναλαμβάνει καθήκοντα εφημερίου τόσο στον προαναφερόμενο Ναό όσο και στον γειτονικό Ιερό Ναό των Άνω Αποστόλων.
Ο Ναός, χτισμένος στις αρχές του 18 αιώνος ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη τεχνοτροπία του τέμπλου και των Ιερών Εικόνων. Οι λιγοστούς κατοίκους του χωριού, να δοξολογόντας το όνομα του Τριαδικού Θεού, καταβάλουν προσπάθειες για την συντήρηση, ανά συχνά διαστήματα, του Ιερού Ναού που αποτελεί το καταφύγιο τους.
Ο σεπτός Ποιμενάρχης του Κιλκίς στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στην ανατρεπτική απάντηση που έδωσε ο Χριστός στο ερώτημα του νέου της ακουσθείσας Ευαγγελικής Περικοπής.
«Στην ερώτηση «τί ποιήσας ζωὴν αιώνιον κληρονομήσω;» (Λουκ. ιη΄, 18), ο λόγος του Κυρίου ακούγεται σκληρός «πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς …. καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι» (Λουκ. ιη΄, 22). Επιδιώκει όμως με αυτή Του την απάντηση, την απεξάρτηση του νέου από τις υλικές εξαρτήσεις, όπως είναι ο πλούτος. Βλέπουμε, ότι ο πλούσιος νέος έχει ακολουθήσει τις εντολές της Γραφής από νεανική ηλικία, αλλά όταν ο Χριστός του είπε να πουλήσει όλα τα υπάρχοντα και να Τον ακολουθήσει, εκείνος δυσκολεύτηκε. Γύρισε και έφυγε «περίλυπος», καθότι ήταν πολύ πλούσιος. Έχασε έτσι τον Κύριο, γιατί είχε κάνει σκοπό της ζωής του την τήρηση των εντολών καθαρά τυπολατρικά και δεν διέκρινε πίσω από τις εντολές τον νομοθέτη, που ήταν ο ίδιος ο Χριστός. Και Τον έχασε, γιατί η καρδιά του ήταν κολλημένη στο πάθος της φιλαργυρίας.
Βέβαια χαιρόμαστε τον νέο του Ευαγγελίου, που ζήτησε να κατακτήσει την αιώνια ζωή, κάνοντας την υπέρβαση με τις ενατενίσεις και τα ιδανικά που είχε μέσα του. Όλοι μας γνωρίζουμε, ότι την εποχή μας τη χαρακτηρίζει μια πνευματική και πολιτισμική παλινδρόμηση με έντονα τα σημάδια της παρακμής. Οι νέοι μας, εκτός μερικών εξαιρέσεων, δεν έχουν πλέον ιδανικά και αξίες ή για να ακριβολογήσουμε, ιδανικά τους και αξίες έγιναν οι απαξίες. Προτιμούν πράγματα, που σε άλλες εποχές οι άνθρωποι θα ντρεπόταν. Αυτές οι απαξίες είναι που προκαλούν όλη αυτή τη βία, όλη αυτή την οργή και όλο αυτό το θυμό, που μαστίζει στις μέρες μας την κοινωνία. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη νέοι με ιδανικά, με ψηλό φρόνημα αγάπης για τον Χριστό. Αυτούς τους νέους πρέπει να τους φυλάξομε και να τους προστατεύσομε, γιατί αποτελούν την «μικρά ζύμη» που «ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ» (Γαλ. ε΄,9), κατά τον απόστολο Παύλο»
Σε άλλο σημείο παρετήρησε ότι ο νεανίσκος, παρότι τήρησε τις εντολές του Θεού, απέτυχε στον τελικό σκοπό του, γιατί κάτι ακόμη του έλλειπε. Αυτό το κάτι πρέπει να βρούμε κι εμείς μέσα μας, είπε, που μπορεί να μας στερήσει την αιωνιότητα της Βασιλείας Του και να το πολεμήσουμε ζητώντας την θεία βοήθεια, αφού όπως μας υποσχέθηκε «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. ιη΄, 27). Η ερώτηση του νέου στο σημερινό ευαγγέλιο αποτελεί το πιο οριακό και ριζικό ερώτημα «τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;», γιατί ο άνθρωπος, ήδη με την γέννησή του στον κόσμο, είναι καλεσμένος στην αιώνια ζωή. Και αυτή η αιώνια ζωή είναι ζωή «εν κοινωνία» προσώπων «εν αγάπη». Αυτό άλλωστε είναι η Εκκλησία του Χριστού και σ’ αυτό μας καλεί η κάθε θεία Λειτουργία ως μία πρόγευση και μία προετοιμασία.
Τέλος, επεσήμανε ότι μας συνάγει όλους και μας φανερώνει, πώς θα είναι η αιωνιότητα μαζί με όλους, με αγάπη και με κοινωνία προσώπων. Μέσα στην Εκκλησία, στη θεία Λειτουργία επικοινωνούμε όλοι και αναδεικνύεται το πρόσωπο του καθενός, που είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο. Αναδεικνύεται όμως σε κοινωνία με άλλα πρόσωπα, με αγάπη, διότι η αγάπη τους εξισώνει όλους, όπως εξίσωσε το Θεό με τον άνθρωπο.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ. Βαρθολομαίος είχε την ευκαιρία να επικοινωνήσει με το εκκλησίασμα καθώς και με τα μέλη του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου που με αγάπη προσφέρουν και αναδεικνύουν την ιστορία, την παράδοση και τα ήθη του χωριού, όπως τα παρέλαβαν από τους προγόνους τους.