110 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από φέτος από τον ξεριζωμό των Θρακιωτών αδελφών μας καθώς η 6η Απριλίου 1914 αποτελεί το θλιβερό ορόσημο της οργανωμένης εκδίωξης των ελληνικών πληθυσμών της Ανατολίας.
Είναι το “Μαύρο Πάσχα” των Θρακιωτών, το “Μαύρο Πάσχα” της προσφυγιάς, καθώς οι Νεότουρκοι με πρωτοφανή αγριότητα τους εξανάγκασαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές
τους εστίες, τα χωριά των επαρχιών Αρκαδιουπόλεως και Βιζύης, θέτοντας σε εφαρμογή τα προμελετημένα σχέδιά τους για τον πλήρη εκτουρκισμό της περιοχής.
Και όσο η ιστορία παραμένει ζωντανή, παραμένει ζωντανή και η μνήμη των προγόνων μας, τους οποίους τίμησε η Ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πεδινού της Ιεράς Μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκισίου και η τοπική Κοινότητα.
Το απόγευμα του Σαββάτου 6 Απριλίου 2024, του Αναστάσιμου Αρχιερατικού Εσπερινού χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος, πλαισιούμενος από Ιερείς και Ιεροδιακόνους ενώ απευθυνόμενος στο πυκνό εκκλησίασμα είπε τα εξής:
“Σεβαστοί μου πατέρες, αγαπητέ κύριε Δήμαρχε, αγαπητοί Αντιδήμαρχοι, λοιπές αρχές του τόπου μας, αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί, σήμερα σήμερα όλη η ορθόδοξοι χριστιανικοί ναοί στολίζονται με την παρουσία στο κέντρο τους του Ζωοποιού Σταυρού Χριστού μας. Η Εκκλησία μας προβάλλει τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας στο μέσον του Ιερού Ναού της Συνάξεώς μας για να μας θυμίσει ότι βρισκόμαστε στο μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μας τροφοδοτεί, λοιπόν, με μια θαυμάσια πνευματική ευκαιρία ώστε να σκεφτούμε το συναίσθημα και το βίωμα της χαρμολύπης των ημερών. Βρισκόμαστε σε έναν αγώνα ασκήσεως, σε μια προσπάθεια παθοκτονίας και ζητά ο καθένας μας από τον εαυτό του να σταυρώσει τα πάθη και τις αδυναμίες του, όπως ακριβώς και ο Σωτήρας μας Χριστός σταυρώθηκε για τη δική μας ελευθερία.
Η Εκκλησία μας στερεώνει σε αυτόν τον αγώνα και μας παρακαλά να δούμε τον Σταυρό, να πάρουμε θάρρος, να λάβουμε ελπίδα και να σκεφτούμε ότι μετά από αυτήν την άσκηση μαζί με την Ανάσταση του Χριστού θα έρθει και η δική μας πνευματική αναγέννηση…
Παράλληλα σήμερα σε αυτόν τον περικαλλή Ιερό Ναό θυμόμαστε τον σταυρό τον οποίο σήκωσαν οι πρόγονοι μας Θρακιώτες. Θυμόμαστε το “Μαύρο Πάσχα” της 6ης Απριλίου του 1914, όπου και άρχισαν οι έκδηλες συμπεριφορές εκριζωμού των Θρακιωτών προγόνων μας από τις πατρογονικές εστίες της Θράκης. Σε μία έντονη γεωπολιτική ανακατάταξη της περιόδου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με τον διαμελισμό της Θράκης, περίπου 90 χιλ. Θρακιώτες εκτοπίστηκαν στη Μ. Ασία και στα βάθη της Ανατολής, από τους οποίους σχεδόν 50 χιλιάδες πέθαναν μέσα σε άθλιες συνθήκες και άλλες 232 χιλιάδες Θρακιωτών ήρθαν βιαίως στην μητροπολιτική Ελλάδα, γνωρίζοντας την σπάθη, την φωτιά και τον πόλεμο. Αυτές τις αθώες ηρωικές ψυχές τιμούμε σήμερα σε αυτήν την προσευχητική σύναξη, θυμόμαστε τον σταυρό του ξεριζωμού που σήκωσαν με πίστη στον Χριστό και στην Πατρίδα και σε λίγο θα αναπέμψουμε ικεσίες υπέρ αναπαύσεως των ψυχών τους…
Ας μην γελιόμαστε αδελφοί μου, οι νέες συνθήκες που επικρατούν στον τρόπο της ζωής δεν βοηθούν στη μελέτη και στην εμβάθυνση της ιστορίας. Τα παιδιά μας δυστυχώς δεν γνωρίζουν την ιστορία μας, ούτε στο σπίτι συζητούν περί των σημαντικών ιστορικών ζητημάτων των τελευταίων χρόνων, ούτε στο Σχολείο συγκινούνται τα παιδιά να μελετήσουν και να εμβαθύνουν στα ιστορικά γεγονότα. Ο σύγχρονος άνθρωπος αρκείται σε μια πληροφορία από το διαδίκτυο και η πλειονότητα δεν εμβαθύνει στα γεγονότα. Ας αντισταθούμε, ας δώσουμε την ευκαιρία για να ένα καλύτερο παρόν και ένα ομορφότερο μέλλον στα παιδιά μας, μαθαίνοντάς τους την ιστορία μας. Και τούτο διότι από τα ιστορικά πεπραγμένα και από τα λάθη του παρελθόντος μαθαίνουμε οι επιλογές μας στο μέλλον να είναι καλύτερες”.
Αμέσως μετά ο Σεβασμιώτατος ενώπιον του Μνημείου τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση, παρόντων πολλών αντιπροσωπειών Θρακικών Σωματείων και των κατοίκων του χωριού με επικεφαλής τον Δήμαρχο Κιλκίς κ. Δημήτριο Κυριακίδη, τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Κιλκίς κ. Ιωάννη Χατζηαποστόλου, τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού κ. Θεμιστοκλή Κοσμίδη, τη Δημοτική Σύμβουλο Κιλκίς κα Ελένη Πατλάκη και τον Πρόεδρο της Κοινότητας κ. Χρόνη Στεργίου.
