Στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Κάτω Ποταμιάς Κιλκίς ιερούργησε σήμερα Κυριακή Δ’ Ματθαίου, 2 Ιουλίου 2023, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος, πλαισιούμενος από τον Εφημέριο Πρωτ. π. Διονύσιο Σακελλαρίδη και τους Διακόνους της Ιεράς Μητροπόλεως.
Ο Σεβασμιώτατος λαμβάνοντας αφορμή από την ακουσθείσα Ευαγγελική Περικοπή τόνισε τις τρεις αρετές που προβάλλονται μέσα απ’ αυτήν. Τις αρετές της αγάπης, της ταπείνωσης και της πίστης, οι οποίες καθρεφτίζονται στο πρόσωπο του Ρωμαίου εκατόνταρχου.
“Η αγάπη προς τον συνάνθρωπο είναι αυτή που οδήγησε τον εκατόνταρχο στον Κύριό μας, για να ζητήσει τη θεραπεία του δούλου του. Και τούτο, παρόλο που την ρωμαϊκή εκείνη εποχή, ο δούλος εθεωρείτο res, δηλαδή πράγμα. Στη συνέχεια η ταπείνωση του ρωμαίου αξιωματούχου, όταν ο Ιησούς του είπε να επισκεφτεί τον άρρωστο δούλο στο σπίτι του, συγκίνησε τον Κύριο «Κύριε ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθῃς· ἀλλά μόνον εἰπέ λόγῳ καί ιαθήσεται ο παίς μου» (Ματθ. η´ 8). Η τελευταία φράση του εκατόνταρχου εμπεριέχει όλη του την πίστη στην παντοδυναμία της θεότητας του Σωτήρος «πες ένα λόγο σου μόνο Κύριε και θα θεραπευθεί ο δούλος μου»!” είπε και συμπλήρωσε: “Ο Θεὸς πρέπει να ξέρουμε, ότι δεν δοξάζει τον άνθρωπο για τα χαρίσματα που ο Ίδιος του έδωσε, αλλά τον θαυμάζει και τον αξιολογεί για τις αρετές, τις οποίες καλλιέργησε με τη δική του προσπάθεια και τον προσωπικό του αγώνα. Και ο ρωμαίος εκατόνταρχος, είναι φανερό, ότι είχε δουλέψει πάνω στον εαυτό του με συνείδηση. Γνώριζε την αδυναμία του και τις ατέλειές του. Και αυτή η αυτογνωσία τον έκανε ταπεινὸ και ισορροπημένο”.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε ότι δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα απαιτούν απὸ τον Θεὸ σημεία και θαύματα, για να τον πιστέψουν. Τέτοιες συμπεριφορὲς δεν φανερώνουν πίστη και δεν δείχνουν ισορροπία. Από τη στιγμή που υπάρχει έλλειμμα ταπεινώσεως, υπάρχει και έλλειμμα πίστεως. Γιατί χωρίς ταπείνωση, το κάθε αίτημά μας προς τον Θεό δεν αποτελεί ικεσία, αλλά απαίτηση.
Ο Κύριος εδώ κάνει μία φοβερή ανατροπή, θαυμάζει την πίστη του ρωμαίου αξιωματικού και την βάζει σε υψηλότερη θέση από την πίστη των Ισραηλιτών λέγοντας «σας βεβαιώνω πως τόση πίστη ούτε ανάμεσα στους Ισραηλίτες δεν βρήκα. Και σας λέω πως θα έλθουν πολλοί από ανατολή και δύση και θα καθίσουν μαζί με τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στο τραπέζι της Βασιλείας των Ουρανών, ενώ οι κληρονόμοι της Βασιλείας θα πεταχθούν έξω στο σκοτάδι· εκεί θα κλαίνε, και θα τρίζουν τα δόντια τους» (Ματθ. η΄, 10-12).
“Ένας ολόκληρος λαός, αυτόπτης μάρτυρας των θαυμάτων του Χριστού κι’ όμως τον ξεπερνά στην πίστη ένας αλλογενὴς, ένας ειδωλολάτρης. Συμβαίνει όμως πολλές φορές αυτό ακόμη και σε σύγκριση με μας τους χριστιανούς, ότι δηλαδὴ ενδεχομένως κάποιος που δεν είναι χριστιανὸς να έχει βαθύτερη πίστη, τέτοια, που να συγκινεί τον Θεό. Το ότι ακούσαμε, γνωρίσαμε και πιστέψαμε, δεν αρκεί για τη σωτηρία μας. Το έκαναν και οι Ισραηλίτες. Ζυμώθηκαν με την παρουσία του Θεού, Τον γνώρισαν, Τον άκουσαν, δέχθηκαν τις ευεργεσίες Του, τα θαύματά Του κι’ όμως δεν τον πίστεψαν. Απαιτείται η έμπρακτη εφαρμογή της πίστεως και η διαρκής εκκλησιαστικοποίηση της ζωής μας μέσω των αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας μας, που είναι οι φορείς της Χάριτός Του” είπε ο σεπτός Ποιμενάρχης του Κιλκίς και προέτρεψε το εκκλησίασμα να παρακαλάει τον Θεό ώστε να προσθέτει πίστη στην πίστη μας, για να μπορέσει να γεννηθεί μέσα μας η ταπείνωση του εκατόνταρχου, η οποία θα γίνει αιτία να εισέλθει και να παραμείνει ο Χριστὸς κάτω απὸ τη στέγη της ψυχής μας.
Τέλος, συνεχάρη τον Εφημέριο του Ναού π. Διονύσιο και τους επιτρόπους για τον ιδιαίτερα φροντισμένο και περιποιημένο Ιερό Ναό, σε ένα μικρό χωριό, που τίμησε τρεις ημέρες πριν περίλαμπρα τους δύο μεγάλους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο.
