Μέσα στην χαρά της Εορτής της Αναστάσεως εορτάστηκε περίλαμπρα εν πληθούση Εκκλησία στην Ιερά Μητρόπολη Κιλκίς η μνήμη του ενδόξου Αποστόλου Θωμά και η σωτήρια ομολογία του καθώς και η Ιερά μνήμη του Αγίου Επιφανίου, Επισκόπου Κύπρου.
Επίκεντρο του εορτασμού ήταν ο περικαλλής Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Κιλκίς, στον οποίο τελέστηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Λευκουπόλεως κ. Πολυκάρπου εκ του Πατριαρχείου Βουλγαρίας και συλλειτουργούντος του επιχώριου Επισκόπου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίου, πλαισιουμένων από Ιερείς και Ιεροδιακόνους.
Αναφερόμενος στην Κυριακή του Θωμά ο σεπτός Ποιμενάρχης του Κιλκίς τόνισε χαρακτηριστικά: “Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του αγίου ενδόξου αποστόλου Θωμά, του οποίου την ψηλάφηση εορτάζουμε. Μας είναι γνωστός με τον χαρακτηρισμό «άπιστος Θωμάς», γιατί όταν πληροφορήθηκε την εμφάνιση του αναστημένου Ιησού από τους υπόλοιπους μαθητές, αυτός είπε «εὰν μη ίδω εν ταις χερσὶν αυτού τον τύπον των ήλων, και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευρὰν αυτού, ου μη πιστεύσω» (Ιωάν. κ΄, 25). Ο Θωμάς όμως στην ουσία δεν ήταν άπιστος, αλλά δύσπιστος. Γι’ αυτό και ο Κύριος δεν του αρνήθηκε αυτή του την επιθυμία να δει και να πιστέψει. Και όταν είδε ο Θωμάς πίστεψε και ομολόγησε ευθαρσώς «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωάν. κ΄, 28). Εξάλλου η Αγία Γραφή διδάσκει το «δράξασθε παιδείας» (Ψαλμ. 2, 12) και οι Πατέρες της Εκκλησίας μάς παροτρύνουν στην πίστη κηρύττοντας το «ερευνάτε τας Γραφάς» (Ιωάν. ε΄,39).
Ο ιερός Χρυσόστομος παρατηρεί «η συγκατάβαση και ανοχή του Κυρίου, αλλά και η τρυφερότητά Του προς τον απιστήσαντα μαθητή είναι μοναδική και ασύγκριτη. Αυτή η μεγάλη συγκατάβαση και μακροθυμία του Σωτήρος ανακάλεσε στην πίστη τον δύσπιστο μαθητή με αποτέλεσμα, όχι απλώς να Τον αναγνωρίσει ως Κύριον, αλλά και να ομολογήσει την θεότητά του τόσο πολύ, όσο κανένας μέχρι τότε δεν την είχε ομολογήσει. Είπε μέσα από την καρδιά του το «ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Έδωσε την σωτήρια ομολογία του. Ας τον μιμείται ο καθένας μας σε ανάλογες στιγμές». Το γεγονός ότι ο Απόστολος Θωμάς αρχικά απουσίαζε κατά την εμφάνιση του Χριστού στους Μαθητές Του, φαίνεται ότι ήταν οικονομία Θεού, κατά τους Πατέρες, για να γίνει πιστευτό το θαύμα της Αναστάσεως και να διαλυθεί κάθε είδους αμφιβολία.
Η απιστία του Θωμά δεν έχει το χαρακτήρα της «ύβρεως», δηλαδή της αλαζονείας. Είναι μάλλον μια «καλή» απιστία, όπως την χαρακτηρίζει και η υμνογραφία, γιατί μέσα από αυτήν φανερώνεται τελικά η πίστη. «Ω του παραδόξου θαύματος! απιστία, πίστιν βεβαίαν εγέννησεν» ψάλλει ο ιερός υμνωδός σ’ ένα απόστιχο του εσπερινού της εορτής. Μακριά από κάθε αλαζονική ύβρη, ο Θωμάς εκπροσωπεί απλά με τη συγκεκριμένη στάση του τον μέσο άνθρωπο, τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από συγκεκριμένα και απτά στηρίγματα για την πίστη τους. Είναι ο τύπος που βασίζεται στην κυριαρχία των αισθήσεων, γι’ αυτό και απαιτεί να θέσει τον δάκτυλον «επί τον τύπον των ήλων». Η απιστία του δεν εκπροσωπεί τον ορθολογισμό, που απορρίπτει κάθε τι το υπερφυσικό, αλλά το δίκαιο αίτημα της ανθρώπινης λογικής έρευνας. Εκφράζει το πνεύμα της καλοπροαίρετης επιστήμης, που είναι η αναζήτηση της αλήθειας με την παρατήρηση συγκεκριμένων φαινομένων.
Σαν εκφραστή αυτής της ανθρώπινης στάσης, η «απιστία» του Θωμά, του γέννησε την πίστη και τον μετέβαλε σε κήρυκα της μεγαλύτερης αλήθειας που είχε, έχει και θα έχει ανάγκη ο κόσμος μέσα στην ιστορία όλων των εποχών, ότι δηλαδή ο αναστημένος Χριστός είναι ο Κύριός μας και ο Θεός μας. Γι’ αυτό και η παράδοση μάς πληροφορεί, ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο μέχρι την Περσία και τις Ινδίες.
Η εξ ακοής πίστη, είναι εισαγωγική πίστη και φυσικά απαραίτητη για να προχωρήσει κανείς στην πίστη εκ θεωρίας που είναι εμπειρική, δηλαδή προσωπική κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό. Ο Θωμάς ήθελε να προχωρήσει από την εξ ακοής πίστη στην πίστη εκ θεωρίας. Η Εκκλησία διαχρονικά μας καλεί διά των αγίων της μυστηρίων, να ακούσουμε, να δούμε και να ψηλαφήσουμε τον Χριστό, όπως το έκαναν και οι άγιοι Απόστολοι, δηλαδή να αποκτήσουμε δική μας πείρα εκ θεωρίας.
Ο Θωμάς ήταν ειλικρινής αναζητητής της αλήθειας. Η αμφισβήτησή του ήταν γνήσια. Δεν είχε ιδεολογικό υπόβαθρο και αντιχριστιανικό πνεύμα. Γι’ αυτό και ο Χριστός ανταποκρίθηκε και διέλυσε τις αμφιβολίες του.
Είθε και εμείς αγαπητοί μου να γίνουμε γνήσιοι και ειλικρινείς αναζητητές αυτής της αλήθειας, για να οδηγηθούμε, με τη χάρη του Αναστάντος Χριστού εν Πνεύματι Αγίω, «εις πάσαν την αλήθειαν», όπως ακριβώς οδηγήθηκαν και οι μαθητές Του και να αναφωνήσουμε με βεβαιότητα, ότι ο Χριστός είναι ο Κύριος μας και ο Θεός μας. Αμήν! Χρόνια σας πολλά κι ευλογημένα!”.
Η απιστία του Θωμά δεν έχει το χαρακτήρα της «ύβρεως», δηλαδή της αλαζονείας. Είναι μάλλον μια «καλή» απιστία, όπως την χαρακτηρίζει και η υμνογραφία, γιατί μέσα από αυτήν φανερώνεται τελικά η πίστη. «Ω του παραδόξου θαύματος! απιστία, πίστιν βεβαίαν εγέννησεν» ψάλλει ο ιερός υμνωδός σ’ ένα απόστιχο του εσπερινού της εορτής. Μακριά από κάθε αλαζονική ύβρη, ο Θωμάς εκπροσωπεί απλά με τη συγκεκριμένη στάση του τον μέσο άνθρωπο, τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από συγκεκριμένα και απτά στηρίγματα για την πίστη τους. Είναι ο τύπος που βασίζεται στην κυριαρχία των αισθήσεων, γι’ αυτό και απαιτεί να θέσει τον δάκτυλον «επί τον τύπον των ήλων». Η απιστία του δεν εκπροσωπεί τον ορθολογισμό, που απορρίπτει κάθε τι το υπερφυσικό, αλλά το δίκαιο αίτημα της ανθρώπινης λογικής έρευνας. Εκφράζει το πνεύμα της καλοπροαίρετης επιστήμης, που είναι η αναζήτηση της αλήθειας με την παρατήρηση συγκεκριμένων φαινομένων.
Σαν εκφραστή αυτής της ανθρώπινης στάσης, η «απιστία» του Θωμά, του γέννησε την πίστη και τον μετέβαλε σε κήρυκα της μεγαλύτερης αλήθειας που είχε, έχει και θα έχει ανάγκη ο κόσμος μέσα στην ιστορία όλων των εποχών, ότι δηλαδή ο αναστημένος Χριστός είναι ο Κύριός μας και ο Θεός μας. Γι’ αυτό και η παράδοση μάς πληροφορεί, ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο μέχρι την Περσία και τις Ινδίες.
Η εξ ακοής πίστη, είναι εισαγωγική πίστη και φυσικά απαραίτητη για να προχωρήσει κανείς στην πίστη εκ θεωρίας που είναι εμπειρική, δηλαδή προσωπική κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό. Ο Θωμάς ήθελε να προχωρήσει από την εξ ακοής πίστη στην πίστη εκ θεωρίας. Η Εκκλησία διαχρονικά μας καλεί διά των αγίων της μυστηρίων, να ακούσουμε, να δούμε και να ψηλαφήσουμε τον Χριστό, όπως το έκαναν και οι άγιοι Απόστολοι, δηλαδή να αποκτήσουμε δική μας πείρα εκ θεωρίας.
Ο Θωμάς ήταν ειλικρινής αναζητητής της αλήθειας. Η αμφισβήτησή του ήταν γνήσια. Δεν είχε ιδεολογικό υπόβαθρο και αντιχριστιανικό πνεύμα. Γι’ αυτό και ο Χριστός ανταποκρίθηκε και διέλυσε τις αμφιβολίες του.
Είθε και εμείς αγαπητοί μου να γίνουμε γνήσιοι και ειλικρινείς αναζητητές αυτής της αλήθειας, για να οδηγηθούμε, με τη χάρη του Αναστάντος Χριστού εν Πνεύματι Αγίω, «εις πάσαν την αλήθειαν», όπως ακριβώς οδηγήθηκαν και οι μαθητές Του και να αναφωνήσουμε με βεβαιότητα, ότι ο Χριστός είναι ο Κύριος μας και ο Θεός μας. Αμήν! Χρόνια σας πολλά κι ευλογημένα!”.
Προ της απολύσεως χειροθέτησε σε Αναγνώστη έναν ευσεβή νέο που διακονεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου, τον Δημήτριο Παπαδά, ενισχύοντας τον με πατρικούς λόγους και νουθεσίες ώστε να διακονεί με αγάπη για τον Χριστό και ζήλο για την Εκκλησία και να μελετά συνεχώς τον Λόγο του Θεού. Επαίνεσε τους γονείς του για την ανατροφή του εν νουθεσία Κυρίου και υπογράμμισε ότι ως Επίσκοπος και πνευματικός Πατέρας η αγκαλιά του είναι πάντοτε ανοιχτή για όλους και ιδίως για τους Αναγνώστες.
Αναφέρθηκε επίσης με θερμούς λόγους προς το πρόσωπο του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Λευκουπόλεως κ. Πολυκάρπου, ο οποίος υπήρξε μαθητής του Εκκλησιαστικού Λυκείου Κιλκίς και έμαθε την ελληνική γλώσσα ενώ εξέφρασε τις εόρτιες ευχές του προς τον άγοντα τα ονομαστήρια του π. Επιφάνιο Θεοδωρίδη, Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως και Προϊστάμενο του προαναφερόμενου Ναού.
Ακολούθησε κέρασμα σε όλους τους φιλέορτους Χριστιανούς στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρο της Ενορίας “Στενήμαχος”, όπου ο π. Επιφάνιος ως Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου απέδωσε τον δίκαιο έπαινο και εξέφρασε τις ευχαριστίες του σ’ αυτούς που συνέβαλαν καθοριστικά ώστε να ολοκληρωθεί το έργο της ριζικής ανακαίνισης του αύλειου χώρου του Ιερού Ναού.
Συγκεκριμένα τιμήθηκαν ο Δήμαρχος Κιλκίς κ. Δημήτριος Κυριακίδης, ο Αντιπεριφερειάρχης Κιλκίς κ. Ανδρέας Βεργίδης, ο Πρόεδρος της Εταιρίας KLEEMANN κ. Νικόλαος Κουκούντσος, ο κ. Μιχαήλ Γιαννάτσκος, ο κ. Στέργιος Ασλανίδης της Εταιρίας “ZINCOMETAL”, ο κ. Παναγιώτης Κουκάκης, οι κ. Νικόλαος και Γεώργιος Σιδερίδης, ο κ. Γεώργιος Τσαρίδης, ο κ. Απόστολος Γιαννιώτης, ο κ. Δημήτριος Μπούμπαρης και ο κ. Χαράλαμπος Ασλανίδης.
